همین که خورشید فردا طلوع کند، دگرگونی آغاز می‌شود. یلدا سرآغاز تغییر است تولد مهر و پایان تاریکی، نیاکان ما جشن یلدا را درکنار آتش و گردهم، برپا می‌کردند تا از هراس طولانی ترین شب سال و ظلمت و سرما بکاهند و دی ماه را نامی نمی دادند تا هراس خود را در بی نامی نخستین ماه سال پنهان کنند. اگر چه دی ماه، شروع زمستان است اما همین نیست و بیش از این است. ابتدای نور و سپیدی است که پس از طولانی ترین شب سال روزگار بر مدار تغییر می رود تا روشنایی را جایگزین تاریکی و رخوت نماید.
1.از یلدا می آموزیم که بر انتهای تاریکی ایستادن، شروع اوج گرفتن به سمت روشنا است، پس نخستین آموزه رویداد های نو؛ امید بر دگرگونی است.
2.طبیعت بر مدار دگرگونی می گردد از آن رو که تکرار را بر نمی تابد و انسان در بستر نو شدن هستی می‌یابد.
3. هرگز آرمانی ماندگار نخواهد شد مگر آن که  نو شدن و از نو، آغاز کردن را از هدف قرار دهد.
4. «رنگ»، رنگ به رنگ شده، نو شدن را آموخته و ماندگاری را با رِفرِش آن چه بود شروع کرده است.
5. «رنگ» با یلدا دوباره نو شده و دگرگونی را آغاز کرده و می خواهد با تغییرات بنیادین فضای گرافیک را تازه تر ببیند.
6. آفرینش و نوآوری مهم ترین ویژگی دنیای گرافیک است و آرمان "رنگ"، نیز پهلو به پهلوی این ویژگی هست شدن را تجربه می کند.
به امید روزهای روشن دگرگونی و تازگی؛