مجله رنگ | مجله الکترونیکی طراحان گرافیک ایران

درسی از یک خاطره

سخن رنگ
بدیهی است نظرات مطرح شده در این یادداشت، الزامن نظر "رنگ" نبوده و "رنگ" مطالب مختلف را برای هرچه بهتر شدن فضای نقد و بررسی تحولات گرافیک ایران منتشر می نماید.
لازم به ذکر است که "رنگ" از انتشار جوابیه و نوشتار از سوی مخاطبان و صاحبنظران، در جهت حفظ این فضای مطلوب استقبال می کند.

مجله الکترونیکی "رنگ"

چند روز پیش در یکی از فضاهای عمومی مجازی،‌ دعوت‌نامه‌ای به دستم رسید با این مضمون: فراخوان کتاب گرافیک ایران. شروع به خواندن دعوت نامه کردم تا متوجه شدم که بانی این فراخوان کتاب سیاه است، سایت و انتشارات آقای همتی ترابی، جایی که نزدیک به 2 سال پیش بانی مسابقه پوستر صلح بود:
نزدیک به 2 سال پیش دعوت نامه‌ای به دستم رسید که به مناسبت برگزاری کنفرانس بین المللی صلح و اتحاد جهانی بر علیه تروریسم مسابقه‌ی پوستری با این مشخصات برگزار خواهد شد: فراخوان را از اینجا بخوانید.
من با خواندن نام داوران که چند تن از آن‌ها از طراح گرافیک‌های شهیر ایران بودند و اینکه این مسابقه با همکاری خانه هنرمندان ایران و نگارخانه صبا برگزار می‌شود خیالم راحت شد که مسابقه‌‌ی معتبری است و در آن شرکت کردم.

نمایشگاه هر چند با تاخیر برگزار شد نمایشگاهی که از نظر کیفیت اجرایی در سطح پایینی قرار داشت لمینت‌های چروک بر روی فوم بوردهای کج و کوله. آنقدر که در نگاه اول نقص‌ها به چشم می آمدند.
اما مشکل اینجا نبود مشکل این بود که دربعضی از پوسترها دست برده بودند و متن ها را که ممکن بود جزو ساختار معنایی و فرمی پوسترها باشند، بدون اجازه طراحان تغییر داده بودند و متن جدیدی را جایگزین آن کرده بودند.
با این همه حال نمایشگاه هم به پایان رسید اما در انتهای نمایشگاه اختتامیه‌ای در کار نبود. هیچ شماره تلفن و آدرسی هم در فراخوان و پوسترهای مسابقه نبود تا بشود اطلاعی به دست آورد. بالاخره با اصرار از یکی از مسئولان خانه هنرمندان، ایشان شماره تلفن جناب همتی را به من دادند. من چندین بار با آقای همتی تماس گرفتم و جویای اختتامیه شدم ولی هر دفعه وعده به چند وقت دیگر می‌دادند چند وقت دیگرهایی که تا همین امروز هیچ خبری از اختتامیه ی مسابقه ی بین المللی پوستر جهانی صلح با جایزه های به دلارش نشده است. خدا را شکر که کسی از بین‌الملل در این مسابقه شرکت نکرده بود وگرنه برای نرفتن آبرویشان احتمالا حتما اختتامیه را برگزار می‌کردند اما حالا چه دیواری کوتاه‌تر از جوانان خودمان.
همه‌ی اینها به کنار در یکی از روزهای تابستان امسال که سران جنبش عدم تعهد به تهران آمده بودند من پوسترم را که برای این مسابقه فرستاده بودم دیدم که در تمام نقاط شهر برای تزئین به مناسبت ورود سران جنبش در سایزهای مختلف نصب شده بود حالا از کجا به آنجا رفته بود الله اعلم.

این همه را گفتم که بدانید، شاید این قبیل جشنواره ها و بانیان بی نام و نشان شان بخواهند با سوءاستفاده از حسن اعتماد اهالی هنربر گوشه و کنار شهر خودنمایی کنند واین فراخوان ها را صرفا با اهداف اقتصادی سودجویانه و مبتنی بر مقاصد فردی منتشر کنند و هیچگونه تلاشی در راستای ارتقاء و تولید آثار فرهنگی و هنری نداشته باشند و هرگز مسئولیتی در قبال هنرمندان و صاحبان آن آثار نپذیرند.

کیانوش تنها

زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر

نام و نام خانوادگی

ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن

درسی از یک خاطره

ارسال نظر

درباره ما

پست های اتفاقی

درسی از یک خاطره

ارسال نظر

درباره ما

پست های اتفاقی

خبرنامه