همدلی های اجباری



اگر شما هم:
اگر شما هم جزو اعضای انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران هستید.
اگر شما هم در دوره‌ی پیشین انتخابات انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران حضور داشته‌اید.
اگر شما هم از ابتدا تا انتهای مراسم، وقایع را دنبال می‌کردید.

حتمن به خاطر دارید که در آن روز اتفاقاتی رخ داد که به ذکر چند نمونه بسنده می‌کنیم:
تقاضای فرشید مثقالی برای رای دادن اعضا به گروه ایشان.
بحث و تبادل نظر در این زمینه بین اعضا و افراد حاضر.
و در نهایت اینگونه به نظر می‌رسید که به احترام فرشید مثقالی و برای امتحان یک نسخه جدید، رای ها به افراد مورد نظر و گروه ایشان تعلق گرفت.

دلایل این پیشنهاد چه بود؟
ما باید با هم همدلی داشته باشیم تا بتوان کار انجمن را پیش برد.
ما فکر می‌کنیم شیوه‌ی گروهی یک شیوه اصولی برای هماهنگی اعضای هیات مدیره با یکدیگر است.

چه شد؟
پس از انتخابات، گروه مورد نظر روی کار آمد و جلسات هیات مدیره تشکیل شد و در ادامه اتفاقات ذیل رخ داد:
فتح اله مرزبان بعد از گذشت 3 ماه استعفا داد.
تهمتن امینیان بعد از گذشت یکسال و اندی استعفا داد.
بهرام کلهرنیا تا مرز استعفا پیش رفت.
کمیته‌های انجمن خاموش شدند.
و طبق شنیده‌ها در دوره‌ای طرح استعفای دسته جمعی مطرح شد که البته به توصیه دوستان به صورت علنی مطرح نشد و به سرانجام هم نرسید.
و...

و حالا:
چه شده است که دلسوزان با وجود اینکه روش پیشنهادی در عمل به سرانجام خیرخواهانه پیشنهاد دهندگان منجر نشد، تلاشی مجدد را برای ایجاد گروه‌های اینچنینی برای روز رای گیری آغاز کرده‌اند؟
و چرا اتفاقات پیشین تجربه‌ای برای حرکت آینده نشده است؟
چه شده که دوستان باز هم برای ایجاد یک همدلی موقت اقدام به تشکیل گروه کرده‌اند و ناخواسته حقوق افراد مستقل در این بین نادیده گرفته شده است؟

(توضیح: با توجه به تعداد نفرات و ترکیب اعضای دو گروه معرفی شده و با توجه به اینکه شما می‌بایست یا به یک گروه رای دهید یا به افراد مستقل ـ که حتی تعدادشان برای تشکیل یک هیات مدیره کافی نیست ـ به نظر می‌رسد این روش حقوق افراد را نادیده گرفته و امکان و احتمال بسیار کمی برای انتخاب نامزدهای مستقل و منفرد باقی خواهد گذاشت.)


و در نهایت:
تجربه نشان داده که با رویکرد جناحی و گروهی،  افکار مستقل در دراز مدت حذف خواهند شد و این «همدلی‌های اجباری»  عمر کوتاهی خواهند داشت.
همچنین این حق اعضای انجمن صنفی طراحان گرافیک است که چند نفر از یک گروه را تایید و چند نفر را هم تایید نکنند.
و در نهایت آیا بهتر نیست اجازه دهیم تا انجمن که میراثی گرانبها برای اعضایش است به همان روال پیشین به حیات خود ادامه دهد و نظرات و دیدگاه‌های مختلف در آن جریان داشته باشد.

نکته:
تمامی دوستان اعم از اعضای یک گروه و پیشنهاد دهنگان قطعن از سر خیر خواهی این شیوه را پیش گرفته‌اند اما به نظر می‌رسد هیات مدیره فعلی وظیفه دارد در ابتدای جلسه نظر اعضا را در مورد این مهم جویا شود و چنین تغییر نگرشی را هم که برخلاف اساسنامه(1) انجمن صنفی طراحان گرافیک می‌باشد به رای گذارد.

شهاب اشتری
مدیر مسوول مجله الکترونیکی رنگ
عضو انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران




پانوشت:
1-تبصره دو از ماده 12 اساسنامه انجمن صنفی طراحان گرافیک می‌گوید: تصمیمات مجمع عمومی عادی درکلیه مراحل، حداقل با نصف بعلاوه یک آراء حاضران معتبر است، مگر در موارد انتخاب هیئت مدیره و بازرسان که با اکثریت نسبی آرای حاضران نافذ خواهد بود.
زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن