۶ تنش اساسی میان طراحان و برنامه‌نویسان


مترجم:ریحانه دقیقیان

در عالم طراحی گاهی مجبور خواهید شد تصاویر کوچک خود را  تحویل شخص دیگری بدهید تا آن‌را به محصولی در دنیای واقعی تبدیل کند؛ مگر این‌که تنها برای لذت فردی طراحی کنید یا از آن دسته افراد افسانه‌ای باشید که از پس همه‌ی حرفه‌ها بر می‌آیند. رابطه میان طراحان و برنامه‌نویسان مملو از ناراحتی و اختلاف، شناخته شده است.
البته این‌طور نیست که روابط میان همه‌ی افراد این دو قشر بر پایه‌ی منازعه و عدم اعتماد باشد. در واقع امروزه تعداد طراحان و برنامه‌نویسانی که در محیط‌های یکسان کاری با هم تعاملی سالم دارند و به کار یکدیگر سرعت می‌بخشند، در حال افزایش است.
با این حال برخی از روابط ناسالم همچنان پا بر جا هستند. برای سبک کردن استرس ناشی از این رابطه‌ی معیوب، رایج‌ترین منازعات میان طراحان و برنامه‌نویسان را ارائه نموده و چگونگی اجتناب از آن‌ها را شرح خواهم داد.



۱. باید ۵ ساعت وقت با ارزشم را صرف کشف رنگ این دکمه کنم!
مشکل : تصویری که به برنامه‌نویس تحویل داده می‌شود، فایل فتوشاپ یا ایلوستریتور یا اسکچی است که حاوی ۵۳۰۰۲ لایه است و او را وادار می‌کند تا از میان این حجم از لایه‌ها هدف اصلی طراح/طراحان را کشف کند.
راه‌کار: کافی است یک راهنمای کوچک و مختصر در اختیار برنامه‌نویس قرار دهید. به‌جای این‌که به تصویر صفحه‌ی کامپیوتر اعتماد کنید؛ تمام استانداردهای مهم (مانند رنگ‌ها، حاشیه‌ها، مرزها و...) را در یک راهنمای کوچک برای او شرح دهید. این کار درصد حدس و گمان و تجزیه و تحلیل فردی برنامه‌نویس را کاهش می‌دهد، به طرز چشم‌گیری از اتلاف وقت او جلوگیری می‌کند و سرعت کار برنامه‌نویسی را چند برابر خواهد کرد.



۲. اصلاً به جدول محتوایی که داده بودم نگاه کردی؟
مشکل: طراح، محتوا را با فرم به‌خصوصی تحویل می‌دهد، اما زمانی که کار به مرحله اجرا می‌رسد طرح ارائه شده هیچ شباهتی به طرح اولیه ندارد.
راه‌کار: جدول محتوا حکم شاه کلید را دارد! طراحی باید تنها بر اساس جدول محتوای ارائه شده توسط برنامه‌نویس باشد. از آن‌جا که هماهنگی طراحی با ساختار برنامه‌نویسی کار برنامه‌نویس است، به‌راحتی می‌تواند در راستای اجرای طرح، از آن کاسته یا آن‌را تغییر دهد. سهم طراح اما این است که پیش از نهایی کردن طرح خود اطلاع کاملی از چهارچوب اجرای کار به دست آورد.



۳. کار تو خوشکل کردن تصویر است، نه این‌که به من بگویی چه‌طور کار کنم؟
مشکل: طراح یک پیش‌طرح دقیق و کامل از یک اثر تعاملی (اینتراکیتو) به شکلی که مورد پسندش باشد می‌سازد، ولی این برای برنامه‌نویس چیزی جز یک مشت کد دورانداختنی نیست.
راه‌کار: برنامه‌نویس‌ها معمولا با بررسی دیاگرام‌های استاتیک به‌دنبال راهی برای عملی کردن طرح هستند. کار کردن بسیار در پیش طرح‌های اینتراکتیو توسط طراح باعث ایجاد مزاحمت در کار برنامه‌نویس می‌شود؛ گویی بی‌اجازه به قلمرو او وارد شده‌اید. طراحی امروزه فقط چگونه دیده شدن اثر نیست، بلکه چگونگی عملکرد آن نیز حائز اهمیت است.
این مشکلات متغیر هستند به انضمام این‌که برخی از برنامه‌نویسان چگونگی ارتباط موثر با طراح را نیاموخته‌اند. بنابراین طراح موظف است با او صحبت کند و به او اطمینان دهد که نمی‌خواهد او را از کار بی‌کار کند و تنها در تلاش برای یافتن راهی است تا ایده‌ها و افکارش را به‌روشنی بیان کند.


ادامه دارد...

منبع: creativebloq.com
نویسنده: جیسون کرانفورد تیگ
درباره‌ی نویسنده: جیسون کرانفورد تیگ کارگردان بزرگ هنری است که ورکشاپ‌های طراحی برای برنامه‌نویسان، ورک‌شاپ‌های برنامه‌نویسی برای طراحان و ورک‌شاپ‌های ایده‌پردازی با محدودیت زمان نیز برگزار می‌نماید.
زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن

درباره ما

مجله الکترونیکی رنگ در سال ١٣٨٤ متولد شد. این مجله به انتشار اخبار و مطالب مربوط به طراحان گرافیک می‌پردازد

پست های اتفاقی

تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مجله رنگ می باشد | 2008-2016 | نسخه 0.0.1 | طراحی توسعه codeprocess