مجله رنگ | مجله الکترونیکی طراحان گرافیک ایران

حرف دیروز و هنوز

سیروس سلیمی

چه کمبود بزرگی در پوسترهای جشنواره فیلم فجر همیشه وجود دارد که تشنگی بصری مخاطبانش (هرچند خاص) را برطرف نمی‌کند؟ شاید طراحانِ پوسترهای ۶۷ دوره‌ی فستیوال فیلم لوکارنو با وجودِ آن‌که یوزپلنگ زیبایشان را از کادرِ پوسترهای عمودی، افقی و بیلبوردهای این رخدادِ ایتالیایی زبانِ سوییسی‌تبار بیرون نمی‌کشند، ما را بدعادت کرده‌اند که دیگر از حضورِ سیمرغ سی‌و‌سه ساله‌ی فجر به وجد نمی‌آییم، که دیگر با مدرن شدن سیمرغِ فراخ بال جشنواره‌مان در هیبت یک پرنده‌ی سفینه مانند با پرهای کوتاه و رنگی ذوق نمی‌کنیم و به دنبال زبانِ دیگری در جای جایِ پوسترها و بیلبوردها و سردرِ سینماهای جشنواره هستیم.
یوزپلنگِ لوکارنو تقریبا همیشه در تبلیغاتِ این فستیوالِ نامدار حضور دارد، گاهی چشم‌ها و غرش‌اش، در سال‌هایی فیگورِ طناز و ستایش آمیزش و بعضی وقت‌ها فقط خط‌و‌خالش. همه‌ساله در اوایل ماه آگوست با دیدن رنگ سیاه و زرد پوسترهایش فستیوال لوکارنو را به یاد می‌آوریم و این یعنی یک نگاه و طراحیِ درست و حسابی.
بیایید سیمرغ‌مان را کمی به حال خود بگذاریم و کوتاه و بلند و چاق ولاغرش نکنیم و مانند برخی از تجربه‌های موفق فستیوال‌ها، کمی هم به تایپوگرافی و بهره جستن از خطوط و فرم‌های بدیع خودمان بپردازیم، باور کنید کار می‌کند و گستره‌ی تایپوگرافی فارسی به‌رغم تصورِ برخی از طراحان و ناقدان، جواب می‌دهد. البته در دوره‌هایی این تجربه را از سرگذراندیم اما کم رنگ بود و گذرا. همکارانِ طراح تجربه‌های موفقی از این دست که در پوسترها، سردرها و بیلبوردهای مهم‌ترین رویدادهای سینمایی جهان ثبت شده‌اند را دیده‌اند: چند دوره از کن، اغلبِ دوره‌های برلیناله، ترایبکا ۲۰۱۰، تورنتو و... سادگی زیباست و بیانِ درستِ بصری در پس سادگیِ هوشمندانه بسی زیباتر و چشم‌نوازتر خواهد بود. پوستر چهل‌و‌سومین دوره‌ی فستیوال کن نیز مثال درستی برای این سادگی است.
پوسترِ اصلی جشنواره‌ی سی‌و‌سوم فجر دو نقصان بزرگ دارد، اول آن‌که: سیمرغ که پرنده‌ای است افسانه‌ای و در منطق‌الطیر نیز به حکایت پیدایش آن به زیبایی پرداخته شده است، لزوما باید پرهای بلند و باشکوهش را به رخ بکشد اما این سیمرغ هواپیما/ پرنده‌ای ست که سر، تن و بال‌هایش نسبت درست و شایسته‌ای با آن‌چه می‌بایست را ندارد. مثل این است که بال‌و‌پرش را قیچی کرده‌اند و از پرنده‌ی شکوهمندِ پارسی و بال‌های بلندش پیکری کوچک باقی مانده است.
دو: لی‌آوت لوگوها و عنوان اصلی با تجدیدنظری دوباره، می‌توانست نتیجه‌ی مطلوب‌تری را حاصل کند.
پوسترهای بخش‌های هنر و تجربه و سینما-حقیقت امسال نیز در عین ِسادگی، متاسفانه به بیانِ مطلوبی در اجرا نرسیده‌اند و پوسترِ بخش هنر و تجربه نیز در انتخابِ فونت فارسی و انگلیسی و رنگ آن‌ها، مغشوش و بلاتکلیف است.
باتوجه به دغدغه‌ی شخصی من، هنوز هم جای پوستری با یک تصویرسازیِ درجه یکِ دستی، تایپ فیس‌های دست‌نوشته در پوستری با رنگ‌های شرقی در کارنامه‌ی مواد تبلیغی فستیوال فجر به‌شدت خالی ست.

لینک به منبع

زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر

نام و نام خانوادگی

ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن

حرف دیروز و هنوز

ارسال نظر

درباره ما

پست های اتفاقی

حرف دیروز و هنوز

ارسال نظر

درباره ما

پست های اتفاقی

خبرنامه