مجله رنگ | مجله الکترونیکی طراحان گرافیک ایران

ماهیگیری؛ یادداشتی از فتح اله مرزبان

سخن رنگ
بدیهی است نظرات مطرح شده در این یادداشت، الزامن نظر "رنگ" نبوده و "رنگ" مطالب مختلف را برای هرچه بهتر شدن فضای نقد و بررسی تحولات گرافیک ایران منتشر می نماید.
لازم به ذکر است که "رنگ" ازانتشار جوابیه و نوشتار از سوی مخاطبان و صاحبنظران ، در جهت حفظ این فضای مطلوب استقبال میکند .

مجله الکترونیکی "رنگ"

تاریخ بسیار آموزنده و راهگشاست. در گذر تاریخ و بررسی سیر تحولات اجتماعی و سیاسی به نکته های ارزشمندی دست می یابیم. یکی از این نکات مهم، عدم پیشرفت نهادهای مدنی در برخی از کشورها و دست نیافتن این نهادها به جایگاه واقعی خود است.
جدای از مسائل سیاسی موجود در این جوامع، یکی از دلایل کوتاه بودن عمر این نهادها، عدم شکل گیری تفکر جمعی است. درنگاه به تاریخ می توان نمونه های بسیاری این گونه انجمن ها و گروه های مدنی را مشاهده کرد.
یکی دیگر از دلایل این بی سامانی، تمامیت خواهی افرادی است که خود و تفکر خودرا برتر از خرد جمعی می دانند و برآن اصرار می ورزند.
اکثرتشکل ها در ایران پس از مدتی گرفتار انشعاب شده یا به دلیل چند دستگی به وجود آمده در آن، از حرکت باز می ایستند.
انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران دوازده سال پیش با تلاشها و پی گیری های بی وقفه زنده یاد مرتضی ممیز و گروهی که به حرکت های جمعی اعتقاد داشتند به وجود آمد. اصل اساسی در این انجمن، مشورت است. جلسات مرتب هفتگی که 12 سال است بی وقفه با حضور گروه کثیری از مشاوران، که هرکدام در این حرفه وزنه ای شمرده می شوند وتعداد بسیاری از اعضا برگزار می شود. هیچ تصمیمی در انجمن بر اساس نظر فردی شکل نمی گیرد وشاید همین مساله برای افرادی که شکل دیگری از قضیه را پی گیری میکنند نمی تواند خوشایند باشد.
این انجمن و دیگر انجمن های هنرهای تجسمی توانسته اند دایره خود را هرروز وسیع تر کرده و در تمامی حرکت های مربوط به حرفه خود تاثیر گذارباشند.
در تمامی نشست ها و مراسم و در همه نامه ها و گفت و گوها، همیشه از تمامی اعضا دعوت به همکاری می شود و خوشبختانه اعضا نیز هیچ گاه انجمن خود را تنها نگذاشته اند. هر چند اختلاف نظر در این گونه تشکل ها امری بدیهی است و انجمن همیشه از آن در جهت حرکت رو به رشد خود استفاده نموده است.
اگر این همراهی و همدلی و تلاش نبود انجمن هیچ گاه به جایگاه امروز خود دست نمی یافت.
انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران در طول این سالها آماج حملات بسیاری قرار گرفته ولی به دلیل انسجام و همراهی افرادی که این انجمن را با کمک هم ساخته اند و به آن ایمان دارند راه خود را در پیش گرفته و تمام کینه ورزی ها و بخل و حسدها ی گوناگون را با موفقیت ها و اعتبارهای بسیاری که برای این حرفه در داخل و خارج بوجود آورده، پاسخ گفته است.
امروز انجمن در جایگاهی است که هیچ حرکتی در رابطه با این حرفه، بدون حضورش اعتبار نمی یابد.
باید برای همه ما افتخار آمیز باشد که اعضای انجمن هرروز در ایران و جهان برای این سرزمین افتخار می آفرینند و به انجمن خود وفادارند.
اما چرا هنوز گروهی اندک باور ندارند که میتوان با خرد جمعی به موفقیت رسید و دوران خود محوری سپری گشته است .
این افراد هیچ گاه در انجمن جایگاهی نداشته و یا اگر در مقاطعی داشته اند، به دلیل همین گونه تفکر به ناچار از جمع جدا شده اند و چون تحمل جایگاه انجمن برایشان دشوار بوده است با توسل به دروغ و تهمت و افترا سعی در مطرح ساختن خود داشته و دارند. هر چند این افراد به خوبی می دانند که یاران انجمن با چه تلاشی این انجمن را در کوران حوادث مختلف با اعتبار خود حفظ کرده اند.
انجمن راه خود را می رود و تاریخ را می سازد و اینان در بخل و حسد و کینه سالیان خود دست و پا می زنند.
آنان ماهیگیران آبهای گل آلودند.

فتح اله مرزبان

زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر

نام و نام خانوادگی

ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن

ماهیگیری؛ یادداشتی از فتح اله مرزبان

ارسال نظر

درباره ما

پست های اتفاقی

ماهیگیری؛ یادداشتی از فتح اله مرزبان

ارسال نظر

درباره ما

پست های اتفاقی

خبرنامه