میزگرد بررسی عملکرد انجمن صنفی و سرو نقره‌ای (بخش چهارم)



عکس: الهام اسحقی
مجله الکترونیکی رنگ در راستای ایجاد فضای نقد و نظر و گفتگو٬ میزگردی را با حضور رییس هیات مدیره انجمن صنفی طراحی گرافیک ایران و دبیر رویداد سرو نقره‌ای را برگزار کرد که اکنون در چند بخش آن را منتشر خواهد کرد.
در این میزگرد آقایان علی رشیدی و مهدی سعیدی به سوالات شورای سردبیری رنگ متشکل از بهراد جوانبخت٬ احسان رضوانی و شهاب اشتری پاسخ دادند.

اشتری: بحثی که همیشه در بین اعضا مطرح بوده این است که انجمن یک مجموعه صنفی است و می‌بایست رفتار صنفی داشته باشد و از حقوق اعضایش دفاع کند و... اما به عنوان مثال در فراخوانی که انجمن چندی پیش منتشر کرد از تمامی طراحان غیر عضو زیر 30 سال هم خواسته بود تا در نمایشگاهی که با هزینه‌های انجمن (مالی و اعتباری) برگزار می‌شود حضور داشته باشند. سوال اینجاست که چرا انجمن باید از اعتبار خودش برای افراد غیر عضو هزینه کند؟


رشیدی: همانطور که در سند استراتژیک هم گفته‌ایم ما فکر نمی‌کنیم انجمن موظف است که فقط به اعضای خودش سرویس‌دهی داشته باشد بلکه فکر می‌کنیم می‌بایست به عنوان یک نهاد، بین طراحان مطرح باشد. 
درست است که اعضا از یکسری امکانات مانند بیمه، جهت اطلاع و... بهره‌مند هستند اما قرار نیست که هرکاری صورت می‌گیرد فقط برای 1200 عضو انجمن باشد. ما فکر می‌کنیم اگر درها را باز کنیم و اجازه دهیم نیروهای دیگر هم به میدان بیایند اتفاق بهتری است. در این روش درها باز می‌شوند و می‌بینیم که در بیرون چه می‌گذرد. اگر کسانی هستند که در این حوزه خوب کار می‌کنند باید تلاش کنیم تا آن‌ها را به انجمن اضافه کنیم. در نتیجه ما علاقه نداریم سر در لاک خود فرو ببریم و بگوییم ما متشکل از همین‌ها هستیم و با فرد دیگری کار نمی‌کنیم.
ما در بخش تایپ سرو نقره‌ای هم همین کار را کردیم. ما علاقه داریم و آگاهانه این کار‌ها را انجام می‌دهیم و این بخاطر همان اعتباری است که شما فرمودید. ما علاقه داریم به جای کسب اعتبار از 1200 نفر از کل جامعه اعتبار کسب کنیم و آن‌وقت است که دانشگاه، دولت و... به ما احترام می‌گذارند و به ما به عنوان مرجع نگاه می‌کنند. اتفاقا می‌خواهیم درهای بسته سه سال پیش را باز کنیم. اینکه هیات مدیره بتواند بهترین عملکرد را داشته باشد از توان خارج است اما سعی داریم اعضا را توانمند کنیم.
آموزش قیمت دادن اعضا، قرارداد بستن و... برای اعضا است. برای مثال وقتی آقای سعیدی ورک‌شاپ در بخش تایپ گذاشتند فقط برای اعضا امکان حضور مهیا بود ولی نمایشگاه به روی همه باز بود.
در نتیجه من علاقه دارم به جای واژه‌ی انجمن صنفی از واژه‌ی انجمن حرفه‌ای استفاده کنم. من فکر می‌کنم حل مشکل حق بیمه، محل کار و... کارهای ساده‌ای است که اگر سه نفر هم دور یک میز می‌نشستند می‌توانستند با دولت رایزنی کنند و این دستاورد را بدست آورند.

اشتری: به نظر می‌رسد در قدم های اولیه هنوز هم انجمن به رسالت صنفی خودش عمل نکرده و برای روشن‌تر شدن موضوع باید پرسید بعد از گذر این زمان نسبتا طولانی از تاریخ تاسیس انجمن اکنون کارت عضویت آن از چه درجه اعتباری برخوردار است؟


رشیدی: بله این کارت اعتبار ندارد و من هم موافقم.
انجمن می‌بایست جایی باشد که همه به آن رجوع کنند و قدرت داشته باشد. این مسائل را می دانیم و در حال پیگیری هستیم. بخش رفاهی را پیگیری می‌کنیم. یکی از بحث‌های جدی ما در سرو نقره‌ای این بود که اندازه‌ی سفارش دهنده‌ها کوچک هستند. طراحان گرافیک هنوز نتوانسته‌اند سندیت خودشان را به عنوان یک فرد خلاق و تفکر توجیه کنند. ما هنوز به چنین اعتماد به‌نفسی نرسیده‌ایم.


رضوانی: از ابتدای امر حاشیه‌های سرو نقره‌ای بیش از دوسالانه بود کما اینکه در دور اول سرو نقره‌ای دلخوری‌هایی پیش آمد و در سال دوم این دلخوری‌ها هم بیشتر شد و هم به شکل پرخاشگری درآمد و از حرف‌های درگوشی گذشت و با نام کاربری واقعی اعضا روی سایت انجمن منتشر شد.
این‌ها مقدمه‌ای بود تا بپرسم به نظر شما دست‌آورد سرو نقره‌ای چه بوده؟


رشیدی: من فکر می‌کنم جمع بندی و نتیجه گیری از برگزاری این رویداد را خود اعضا باید انجام دهند و ما علاقه‌مندیم که همکاران نظرات و اعتقاداتشان را بروز دهند و به همین منظور هم سوالی را بر روی سایت منتشر کردیم تا آنجا این مطالب گفته شود اما متاسفانه تعداد نظرات خیلی کم بود.



رضوانی: به نظر شما می‌شود این رفتار را به عنوان اعتراض در نظر گرفت؟ یعنی همکاران گفته‌اند که در دوره‌های قبل گفتیم و نشد.


رشیدی: به هر مقوله‌ای می‌توان از زوایای مختلف نگاه کرد. در نتیجه نمی‌خواهم از گفته‌های شما دفاع یا آن را تکذیب کنم. ما می‌خواهیم مشارکت بالا رود واین موارد باید آسیب‌شناسی شوند.




رضوانی: این مطالب برای این بیان می‌شوند که این دلخوری‌ها به طور شفاهی در بین اعضا مطرح می‌شود.

رشیدی: بخشی از این مطلب بر‌می‌گردد به خصلت ما ایرانی‌ها که در بیان شفاهی مطالب راحت‌تر هستیم. برای مثال آقای شیخانی که با سرو نقره‌ای مخالفند و معتقدند عده‌ی زیادی هم در این بین مخالف هستند، در یکی از جلسات یک فنجان چای آمدند و با توجه به آشنایی خوب با اساسنامه و قوانین انجمن مسائلی را مطرح کردند و ما هم اصرار کردیم که این موضوعات اگر قانونی هست و بر اساس اساسنامه آن را به تایید اعضا برسانند ولی هیچ اتفاقی رخ نداد.
 ما خیلی مطالب را بیان می‌کنیم اما جایی که این نظر باید مثمر ثمر باشد تنبلی می‌کنیم و یا فکر می‌کنیم نظرمان پخته نبوده. ما خیلی دوست داشتیم نظرات اعضا را بدانیم ولی در نهایت باید بگویم سرو نقره‌ای اتفاقی نبود که ما بتوانیم در چارچوب اجرایی آن دخل و تصرفی داشته باشیم و عملا یادگار هیات مدیره پیشین بود. یک‌سال هم برگزار نشده بود و تصور ما این بود در صورت برگزار نشدن آن، اعضا سوال خواهند کرد که چرا سروی که قرار شد دو ساله برگزار شود برگزار نشد. زمان زیادی نبود که وارد هیات مدیره شده بودیم و آسیب‌شناسی خوبی از آن نشد. 
البته چیزی که در این میان به ما کمک کرد آیین‌نامه‌ای بود که هیات مدیره قبلی از سرو آماده ساخته بود و شامل یکسری پیشنهادات بود.



اشتری: در مورد آیین‌نامه‌ای که فرمودید تا جایی که خاطرم هست در دوره‌ی آقای مثقالی سر و شکل آن درست شد و نسخه نهایی آن را آقای فرهادی به آقای مشکی ارائه دادند. در آن آیین‌نامه نکته‌هایی آمده بود مانند حذف هیات انتخاب و انتشار آثار همه اعضا در سرو.


رشیدی: نه، در آیین‌نامه چنین چیزی نیامده است و اگر آمده هم به تصویب هیات مدیره نرسیده.

رضوانی: در فراخوان سرو دوم این موضوع آمده بود که از هر عضو یک اثر روی دیوار باشد ولی عملا انجام نشد.


رشیدی: به هر صورت سیاست ما این نبود که از هر عضوی یه کار روی دیوار قرار گیرد، یعنی پیشنهاد هیات مدیره قبلی را گوش نکردیم.

اشتری: هیات مشاوران از شما سوال نکردند که آیین‌نامه‌ای که اینقدر زمان از آنها گرفته بود چرا اجرا نشد؟


رشیدی: چرا، از ما پرسیدند و ما گفتیم سیاست ما به این شکل نبوده و طور دیگری فکر می‌کنیم و این مطالب چون پیشنهاد بوده ما در رد یا قبول آن آزاد بودیم.
من در دوره‌های قبل در ترکیب هیات انتخاب و یا داوری بودم و می‌دیدم چقدر در بعضی مواقع سخت است تا از یک عضو اثری روی دیوار منتشر شود.
انتشار همه آثار به نظرم کم ارزش دادن به اعضا است. یعنی مجبور باشیم یک نشانه بد را انتخاب کنیم و در نمایشگاه هم خیلی کوچک در یک گوشه آن را منتشر کنیم. فکر می کنم این رفتار توهین آمیزی باشد.



جوانبخت: بیان این مطالب در تناقض با صحبت‌های شما در زمینه ازدیاد اعضای انجمن است. برای مثال فردی که در زیر پله یک پاساژ از این حرفه امرار معاش می‌کند می تواند در این انجمن عضو شود اما از حقوق یکسانی در مقایسه با اعضای دیگر برخوردار نیست.
شاید همکاری باشد که درآمدش از این حرفه است و از من و شما تولیدات بیشتری دارد ولی شاید کمی زشت‌تر کار می‌کند ولی به هرحال عضوی از این صنف است. من هم دوست دارم در نمایشگاهی که به شخصه اثری در آن دارم زیبایی و استاندارد در سطح بالایی باشد اما از نظر صنفی باید حق را به آن‌ها داد.


رشیدی: از نظر من اینطور نیست! باز می‌رسیم به این موضوع که تعریف شما از طراحی گرافیک، از صنف و غیره چیست؟ به نظرم همه آثار طراحان گرافیک نمایشگاهی نیست. نمایشگاه یعنی کیفیت معقولی از آثار برجسته یک سازمان. ما در این دوگانگی نمی‌توانیم بمانیم. ما این نگاه شما را در «کتاب سال» انجام می‌دهیم و به هر فرد یک صفحه اختصاص داده‌ایم که هرچه خواست در آن منتشر کند و امضای خودش هم ذیل آن باشد.


جوانبخت: این موضوع با ماهیت انجمن در تناقض نیست؟

رشیدی: نه اصلا نیست.

جوانبخت: انجمن صنفی است اما در مورد سرو یک عمل کیفی انجام می‌دهد؟

رشیدی: به نظر من این رفتار متناقض نیست.


جوانبخت: برای همین است که اعتراضات زیاد است.

رشیدی: انجمن اگر قرار است آبروی مملکت باشد و نخبه‌گری کند باید کارهای خوب خارج از گود انجمن را هم به نمایش بگذارد تا همه اتفاقات خوب را مشاهده کنند. در این میان مطلب دیگر این است که اگر آن کار ضعیف قرار باشد در کنار کار من باشد، خب بالطبع من اصلا شرکت نمی‌کنم.



جوانبخت: خوب این حق شماست و رای شخصی است.


رشیدی: رای شخصی نیست رای خیلی‌هاست.



مشاهده بخش اول گفتگو

مشاهده بخش دوم گفتگو

مشاهده بخش سوم گفتگو






 زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن

درباره ما

مجله الکترونیکی رنگ در سال ١٣٨٤ متولد شد. این مجله به انتشار اخبار و مطالب مربوط به طراحان گرافیک می‌پردازد

پست های اتفاقی

تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مجله رنگ می باشد | 2008-2016 | نسخه 0.0.1 | طراحی توسعه codeprocess