بیِژن صیفوری؛ گرافیک، یعنی هنر


بیژن صیفوری معتقد است هنر بودن یا نبودن گرافیک را زاویه‌ی دید ما تعیین می‌کند.
بیژن صیفوری، طراح گرافیک و استاد دانشگاه درباره‌ بحث گرافیک تجاری و هنری که مدتی است در ایران پا گرفته  گفت:«هنر بودن یا نبودن گرافیک را اگر از زاویه‌ دید فلسفه و چیستی طراحی (Design) ببینیم، به تعبیر توازی طراحی و هنرهای زیبا معتقدم که در این معنی، اطلاق هنر برای طراحی نه تنها ارزشی بر آن نمی‌افزاید،‌ بلکه نادیده گرفتن برخی از وجوه و ویژگی‌های شاخص آن است. بنابراین اگر  بخواهید از یک طراح گرافیک مطرح غربی تعریف کنید، به او هنرمند نگویید چون احتمالا جوابی که خواهید شنید این است که نه، من طراحم.»
او در ادامه به بار معنایی کلمه‌ هنر پرداخت:«ما در ایران به زبان فارسی حرف می‌زنیم و بکارگیری و اطلاق هنر، بار معنایی خود را دارد.‌ در کشور ما، هنر را به معنای  Fine Artsبه‌کار نمی‌بریم. اینجا هنر نبودن معنای بی‌ارزش بودن را دارد. در این زبان و فرهنگ نه تنها گرافیک هنری وجود دارد بلکه طراحی هنرمندانه، شناسه‌ گرافیک ایرانی است. حالا این مفهوم، می‌تواند در حیطه‌ فرهنگی باشد یا تجاری. وقتی از طراحی گرافیک حرف می‌زنیم، نباید هر کاری را گرافیک دانست و این ارزش اثر است آن را وارد محدوده‌ طراحی گرافیک می‌کند. صرف کارکردن با دکمه‌ها و نرم‌افزارهای کامپیوتری‌ و ساختن طرحی که تکثیر شود، نمی‌توان به آن طراحی گرافیک گفت. اینها نکات روشنی است که متاسفانه دایم باید تکرار شوند.»
او در توضیح این مطلب افزود:«گسلی که بین هنر و فرهنگ از یک‌سو و اقتصاد و تجارت از سوی دیگر در ایران ما به‌چشم می‌خورد از عوارض توسعه‌نیافتگی است. این فاصله را نه تنها در طراحی گرافیک، بلکه در بسیاری از جنبه‌های دیگر زندگی‌مان می‌بینیم. دست‌کم ما به عنوان طراح گرافیک نباید این دره را عمیق‌تر کنیم. توسعه، یک فرایند همه‌جانبه است. در یک جامعه‌ پیشرفته، هنر و اقتصاد و فرهنگ و تجارت به‌هم وابسته‌اند و مکمل همدیگر هستند.»
صیفوری با توضیح موقعیت‌ طراحی گرافیک در ایران ادامه داد:«ممکن است کسانی در جایگاه اجرایی، با وجودی که موقعیتشان را از همین نمایشگاه‌های فرهنگی به دست آورده‌اند، به انکار طراحی گرافیک ایران بپردازند و از نبود گرافیک هنری و سهم گرافیک تجاری حرف بزنند، ولی طراحی گرافیک ایرانی تنها به وسیله‌ آثار فرهنگی در جهان شناخته شده است و کار در این فضا از طرف جوان‌ترها هم ادامه دارد. این واقعیتی است که ویترین گرافیک در همه جا همین کارهای پیشرو، فرهنگی و گاهی هم شخصی است. البته باید روی گسترش و نفوذ سواد بصری و طراحی در جامعه کار شود و این گسترش البته در کارهای تبلیغاتی و تجاری بسیار موثر است.»
او درباره گرایش جوان‌ها برای انجام گرافیک هنری گفت:«جواب این سوال را نباید از طراح خواست. روشن است که طراح گرافیک صاحب سبک از سفارش‌های بزرگ تجاری بدش نمی‌آید اما سیستم گردش کار در تبلیغات ایران به گونه‌ای است که همکاری مناسبی بین طراح و دفتر تبلیغات نیست،‌ تازه اگر این دو یک نفر نباشند. اینجا مردم ترجیح می‌دهند که همه‌ کارها را خودشان انجام دهند.»
او در پایان تاکید کرد که هر خروجی طراحی گرافیک هم دارای جنبه‌های فرهنگی-هنری است و هم وجوه تبلیغی-تجاری دارد.

زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن