حسین خسروجردی؛ پوسترهای فیلم نتیجه‌ی کم سوادی تهیه‌کنند‌گان سینماست


حسین خسروجردی گفت: برای مردم ایران پوسترها به مثابه یک شناسنامه بی‌روح است؛ هیچ‌گونه حساسیتی را ایجاد نمی‌کنند، بنابراین برای مردم فرقی ندارد چه پوستری را ببینند.
وی گفت، در ایران یک جریان مخرب بصری از طریق سینمای تجاری چه در پوستر و چه در سینما ایجاد شده است و پوسترهای تجاری در دهه 70 باقیمانده‌اند.
او به تقسیم پوسترها به دو گروه تجاری و فرهنگی پرداخت و توضیح داد، گروه اول پوسترهایی هستند که برای سینمای گیشه‌یی و تجاری ساخته ‌شده و گروه دوم پوسترهایی که برای سینمای مولف یا غیرتجاری و هنری تولید می‌شوند.
به گفته‌ی این طراح و طراح گرافیک، ساخت سینمای تجاری قواعدی دارد و آن قاعده کلیشه‌یی است؛ بنابرین پوسترهایی که برای آن ساخته می‌شود باید از همان ویژگی‌ها برخوردار باشد. پوسترهای سینمای تجاری پوسترهای کلیشه‌یی است که با پوسترهای هالیودی تنظیم می‌شوند.
وی افزود، در دوره‌ای که دسترسی به محصولات پوستر و گرافیک هالیود، اینترنت و ورود کالاهای فرهنگی غربی به ایران امکان پذیرنبود، یک جریان پوسترسازی غلط در ایران اتفاق افتاد و روند پوسترسازی به استفاده از چهره‌های شناخته‌شده، جذاب، عوام‌پسند و نوعی پرتره شخصیت‌های اصلی یک اثر سینمایی محدود شد.
حسین خسروجردی، علاقه‌ای به سینما و بخصوص سینمای تجاری ندارد، نه از مخاطب سینمای تجاری توقعی دارد و نه از تهیه کننده و نوع محصول تولید شده در آن؛ او درباره پوسترهای تولیدشده در سینمای مولف و هنری گفت: این‌طور نیست که هر پوستر برای هر فیلم هنری قطعا هنری باشد و عنوان هنرمند را نیز نمی‌توان به هر کسی که پوستری می‌آفریند داد.
به‌گمان وی، برای ساخت پوستر سینمای فرهنگی و هنری قاعده‌ای وجود ندارد؛ نگرش سینمای فرهنگی مرز نمی‌شناسد. بلکه جریانی پیشرو به‌شمار می‌رود که همچنان در حال خلق و آفرینش است.
این هنرمند طراح گرافیک با تایید بر این که پوسترهای مرتبط با آثار سینمایی باید هنری باشند، بیان کرد: اگر کاری که مرتضی ممیز به‌عنوان بدعت‌گذار یک جریان هنری انجام داد، ادامه پیدا می‌کرد، روزگار پوسترهای سینمایی ما این‌گونه نبود.
به گفته‌ی او، اگر به عقب برگردیم، خواهیم دید پوسترهایی که توسط طراحان گرافیک شاخص ساخته شده کم است و تعداد پوسترهایی که توسط افراد غیرمتخصص توید شده حتا از کارهای طراح گرافیک‌های نیمه حرفه‌یی هم بیشتر است.
وی دلیل این امر را نبود احترام ویژه به فرهنگ عامه‏، نبود احترم به ارتقای بصری آنها، نگاه اقتصادی ارزان به پوسترها و نداشتن سواد و فهم بسیاری از تهیه کنندگان فیلم دانست.
خسروجردی با بیان این که ضروری است جریان پوسترهای به معنای هنری کلمه را جدی بگیریم، اظهار کرد: در این‌صورت برای مردم حساسیت بصری فرهنگ می‌شود، اما در غیر این‌صورت، حساسیت زدایی صورت می‌گیرد و آنها هیچ حساسیتی نسبت به پوسترها ندارند.
او با انتقاد از پوسترهای فیلم گفت: پوسترها هیچ‌گونه تاثیری بر مردم ندارند نه پرسشی ایجاد می‌کنند و نه پاسخی به پرسش‌ها می‌دهند؛ فقط می‌گویند در این فیلم فلان بازیگر و فلان کارگردان شرکت دارند و حتا در آنها احترام به مقام بازیگرن پیشکسوت نادیده گرفته می‌شود.
زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن

درباره ما

مجله الکترونیکی رنگ در سال ١٣٨٤ متولد شد. این مجله به انتشار اخبار و مطالب مربوط به طراحان گرافیک می‌پردازد

پست های اتفاقی

تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مجله رنگ می باشد | 2008-2016 | نسخه 0.0.1 | طراحی توسعه codeprocess