حیدر رضایی که امسال با طراحی پوستر فیلم سینمایی "حکم" نامزد دریافت جایزه از بخش مواد تبلیغی جشنواره فیلم فجر شده بود، نامه ای به خبرگزاری مهر ارسال کرده که متن کامل آن به این شرح است :

سفارش دهندگان پوستر فیلم اغلب تعریف صحیح و درستی از آن ندارند و شاهد نمونه های بسیار کلیشه ای و مبتذل آن از دوران قبل از انقلاب تا به امروز هستیم. اتفاقات جذب کننده کاذب و دور از کوچکترین درک تصویری و راضی شدن به چند صحنه انفجار و درگیری یا صورت های ماتم زده و زیبایی که به نقطه ای نامعلوم خیره شده اند کنار یکدیگر چیده می شود تا پوستر به اصطلاح تجاری و مخاطب پسندی شکل گیرد و نقطه متمایز آن در تغییر نام فیلم است. کافی است کوچکترین خلاقیت، رنگ و تفکری در پوستر گنجانده شود تا با مخالفت سرسختانه مواجه شوید و محکوم به اینکه پوستر خیلی هنری مخاطب را خوش نمی آید و هزینه باطلی انجام شده و ضرر اقتصادی و حتی ضدتبلیغ صورت گرفته است.

از سوی دیگر، شاهد دوری طراح گرافیک های مستعد و خلاق به علت تضاد تفکر و نوع نگاه بسیار فاحشی که با سفارش دهندگان پوستر فیلم دارند هستیم و جذب کسانی که به اشتباه وارد این حیطه شده اند و فقط مجری خواسته های نامطلوب و غیرحرفه ای سفارش دهندگان هستند و محصول شان آگهی های بسیار ضعیف روزنامه ای است که در ابعاد بزرگ به نام پوستر عرضه می شود. اگر هر از گاهی هم پوستر موفقی به چشم می خورد یا حاصل تلاش فردی هنرمندان است یا کارگردان و تهیه کننده  فرهیخته ای پشت سر آن ایستاده ... .

واقعا مشکل کجاست؟ نقش حمایتی و هدایتی جشنواره فیلم فجر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این عرصه چیست؟ 9 سال قبل با حضور سیف الله داد در معاونت سینمایی آن زمان و با انگیزه نزدیک شدن برگزاری و تعدد جوایز با جشنواره های خارجی، بخش مواد تبلیغی از جشنواره فیلم فجر و به تبع آن جشن خانه سینما حذف شد. در روزهای قبل از آن هم بیشتر جوایز این بخش یا به پوسترهای لاتین که به لحاظ طراحی و درک تصویری شرایط مناسبتری داشتند اهدا می شد یا به پیشکسوتان. نتیجه این روند انزوای بیشتر طراحان مستعد و خلاق و رشد و جذب بی رویه کسانی شد که ابتدایی ترین آشنایی را با مقوله گرافیک نداشتند. کسانی هم که مورد تشویق قرار می گرفتند یا در حیطه سینما کار نمی کردند یا فقط آن را در حد جشنواره می دیدند و نه به عنوان کاری عمده و تاثیرگذار.

برگزاری مجدد بخش مواد تبلیغی جشنواره فیلم فجر که سال های جای خالی آن احساس می شد، نقطه امید و قوتی بود برای کسانی که خواهان رشد و اعتلا پوستر فیلم هستند. اما متاسفانه این بار هم جریان مذکور دچار توفان کج سلیقگی شد و جشنواره امسال بدون توجه به پوسترهای موفق و با حذف داوری پوسترهای لاتین و تمرکز بر پوسترهای بسیار ضعیف داخلی که عمدتا توسط همین طراحان غیرحرفه ای انجام شده بود برگزار شد.

مدیران جشنواره نیز فقط به نمایش پوسترهای لاتین و فارسی در نمایشگاه بسنده کردند و بدون قرائت بیانیه و دیدگاههای مورد قضاوت هیئت داوران در مراسم اختتامیه، دیپلم افتخار را به کسانی دادند که خود از بزرگترین تخریب کاران مواد تبلیغی (پوستر و گرافیک محیطی) هستند. نتیجه این کار هم انزوای بیشتر کسانی است که برای اعتلا و به نتیجه رساندن مطلوب بخش مواد تبلیغی تلاش فراوانی کرده اند.

لینک به منبع