محمد توکلی فرزند احمد توکلی از طراحان گرافیک ایرانی روز ۲۸ بهمن درگذشت.
وی پس از تحمل یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت. او از سال ۹۳ درگیر بیماری کبدی و مدتی نیز در بیمارستان نمازی شیراز بستری بود.
مرتضی کاردر در یادداشتی درباره این هنرمند اینچنین نوشته است:
«پسران احمد توکلی با کوچک‌ترین بهانه‌ای می‌خندند. خنده‌هایشان بلند و انفجاری است. با هم که جمع می‌شوند گاهی صدای خنده‌هایشان تا ساختمان‌های دور و بر نیز می‌رود.
در میان پسرهای احمد توکلی محمد خوش‌خنده‌ترین بود. پسر وسطی از پنج پسر احمد توکلی که گرافیست بود و در طراحی نشانه یکی از بهترین‌ها بود. گرافیستی حرفه‌ای که به کار خودش باور داشت و کارش را ارزان نمی‌فروخت.
محمد به چاقی دچار بود و تصمیم بر این شد که با جراحی چاقی‌اش را چاره کند. پس از جراحی روده محمد روزبه‌روز لاغرتر شد اما به هزار و یک بیماری دیگر دچار شد. عمل را برگرداند ولی هیچ‌وقت محمد سابق نشد. مشکل کبد گرفتارش کرد و ناچار به پیوند کبد شد. در سال‌های اخیر روزها و ماه‌های بسیاری را در بیمارستان فیروزگر تهران و بیمارستان نمازی شیراز در سرگردانی و انتظار گذراند.
دیگر از خنده‌های انفجاری محمد خبری نبود.
فشارهای جسمی او را بسیار آزرده بود و فشارهای روحی و جفاهای روزگار نیز به شرح ایضاً. خودش نیاز به تیمار داشت و حالا مجبور بود دخترش بهار و پسرش حبیب را نیز تیمار کند.
محمد مثل بقیه فرزندان احمد توکلی با شیر پاک و نان حلال بزرگ شده بود. برای همین وقتی که بیماری‌های مکرر فاصله‌اش را با گرافیک زیاد کرد و شرایط برای کارش مهیا نبود یکی دو سالی آشپزخانه‌ای کوچک دست‌وپا کرد به نام نان و نمک و به طبخ و پخش غذا مشغول شد، همچنان‌که پیش‌تر نیز مثل بقیه برادرانش برنج از شمال می‌آورد و می‌فروخت و روزگار می‌گذراند.
تازه داشت به عشق اصلی‌اش گرافیک و طراحی نشانه برمی‌گشت که مشکلات کبد دوباره شروع شد و گرفتارش کرد. مدت‌ها بود که می‌خواست برود شیراز و هی رفتنش را به تأخیر می‌انداخت انگار می‌دانست که سفرش بازگشتی نخواهد داشت.
محمد در سال‌های اخیر تنها بود. ما دوستان قدیمی‌تر نیز هر کدام دنبال گرفتاری‌های خودمان بودیم و به ناچار تنهایش گذاشتیم و... آدمی که تنها می‌شود جز آغوش خدا پناهی ندارد. دل‌دل می‌کرد که تتمه تعلقاتش به دنیا را نیز از خود جدا کند و سرانجام از دنیا کند و در آغوش خدا آرام گرفت.
حالا محمد با خنده‌اش جاودانه شده است و از خنده‌های برادران دیگر خبری نیست.»
مجله الکترونیکی رنگ درگذشت این هنرمند را به خانواده و همکاران ایشان تسلیت می‌گوید.
