دالوند؛ دوسالانه نهم گرافیک بی پایه و اساس بود


برگزاری دوسالانه پرسروصدای گرافیک نهم را با توجه به مشکلات زیادی که در گرافیک ایران موج می زند درست نمی دانم.
احمدرضا دالوند، طراح گرافیک و استاد دانشگاه گفت: در ایران سالانه چندین هزار دانشجو در رشته گرافیک پذیرفته می پذیرند ولی بعد از چهار یا پنج سال تحصیل می توان ادعا کرد که تنها دو یا سه طراح گرافیک به جامعه تحویل می دهند.
وی افزود: نحوه آموزش در دانشگاه ها و بازار سیاه گرافیک در ایران دو آسیب جدی است که گرافیک ایران به آن دچار شده است به خصوص در بازار گرافیک که وضعیت بازار سیاه تاکسیرانی از آن بهتر است زیرا بسیاری از افراد بدون ارزیابی درست و بدون داشتن هویت طراحی گرافیک، دچار توهم طراحی شده و کار می کنند.
وی از روند جایگزینی کمیت انبوه به جای کیفیت صحبت کرد و گفت: در دنیا پوستر لهستان معروف است ولی در این کشور از سال 1960 تاکنون تنها دو مدرسه گرافیک یکی در "ورشو" و دیگری در "کراکوف" وجود دارد که سالانه براساس نیاز جامعه تعداد محدودی دانشجو می پذیرند ولی در ایران تنها کمیت و نشان دادن آمار بالا مد شده است.
وی ادامه داد: در شرایطی که در جهان امروز شیوه گرافیک را به نام کشورها نسبت می دهند، کسی از شیوه گرافیک ایرانی صحبت نمی کند آن هم با وجود هزاران سال قدمت فرهنگی که داریم.
دالوند اظهار داشت: کشاورزان سوئیسی در قرن های 18 و 19 میلادی مهرهای چوبی درست می کردند و روی گونی های غلات به عنوان نشانه مالکیت می زدند که طراح گرافیک های قرن 20 میلادی سوئیسی آنها را مورد بررسی قرار دادند و با استفاده از آن طرح ها و نقش ها پایه گرافیک سوئیس را گذاشتند ولی ایرانی ها به هیچ کجای گنج هزاران سالانه بصری خود مراجعه نکرده اند.
وی طراح گرافیک های ایرانی را به کودکانی با ارثیه ای عظیم تشبیه کرد که به جای استفاده از این ارثیه و درک شهود و روح هنر، به کپی برداری غلط روی آورده اند.
وی در مورد آموزش گرافیک در هنرستان های کشور توضیح داد: من تمام کتاب های هنرستان های گرافیک را مطالعه کرده ام و با مدرک و سند می گویم تمام آنها اشتباه است یعنی ما هنر جویی تربیت می کنیم که سواد هنری ندارد.
این طراح گرافیک بیان کرد: بحث کمیت انبوه تنها در مورد دانشجوهای ما نیست متاسفانه در مورد کسانی که استاد نامیده می شوند نیز همین جریان برقرار است ما اینجا کیلویی استاد داریم که کیلویی هم طراح گرافیک تحویل می دهند.
وی به مسابقه هنر گرافیک در ایران اشاره کرد: ما ایرانی ها در دو بخش از گرافیک یعنی کتاب آرایی و تصویرگری مسبوق به سابقه هستیم که درست در همین دو بخش گرافیک ما تعطیل است و 90 درصد طراح گرافیک های ما تصویرگری به معنای توانایی تلفیق کردن و طراحی کردن برای کتاب را بلد نیستند.
وی ادامه داد: در صورتی که نگارگری ایرانی همان تصویرسازی مدرن است، تصویرگری هنری وابسته به متن است و چون کلام بر فرهنگ ایران حاکم بوده است پس ایرانی ها بهترین تصویرگرها را داشته اند و کتاب هایی که جمع گروهی خطاط، نگارگر، تذهیب گر، تشبیه ساز، صحاف، وراق و جلدساز به صورت یگانه درست می کردند امروزه برگ برگ در معتبرترین موزه های دنیا نگهداری می شود که متاسفانه دیگر خبری از آنها نیست.
دالوند با اشاره به بی ینال و دوسالانه گرافیک گفت: در دو سالانه گرافیک ما سایه و کپی دست ششم گرافیک سوئیس، آمریکا و چند نشریه کشورهای دیگر دنیا را می بینیم که اصولاً با فرهنگ و ارزیابی هنری گرافیک متفاوت است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در هیچ کجای دنیا در یک دوسالانه که برآمد هنری یک هنر در یک کشور نامیده می شود پلات چاپ دیجیتالی نمی گذارند باور کنید با این کارها دنیا به ما می خندد ما مشکلات بسیار ریزتر و مبنایی تری داریم که باید به آنها رسیدگی شود اما برای ژست و ظاهرسازی فقط بی ینال درست می کنیم.

زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن