گفتگو: شهاب اشتری | عکس: شیما نجاری

رنگ به عنوان رسانه‌ی تخصصی حرفه طراحی گرافیک همواره تلاش کرده است همزمان با انتشار اخبار، گزارش و مطالب تحلیلی، انعکاس دهنده مطالبات اعضای انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران باشد.
رنگ همانگونه که در زمان انتخابات هیأت مدیره انجمن به انعکاس و انتشار دیدگاه کاندیداهای محترم می‌پردازد، سعی دارد در طول دوره مدیریت هیات مدیره منتخب نیز به بررسی عملکرد ایشان و انعکاس آن در رنگ اقدام کند.
گفتگوی پیش‌رو با همین رویکرد در روز ۲۳ مهرماه در دفتر انجمن صنفی طراحان گرافیک و با حضور اعضای هیات مدیره صورت گرفته است.
لازم به ذکر است در زمان انجام این گفتگو، ابراهیم حقیقی، رییس هیات مدیره به علت سفر در جلسه حضور نداشت.

 اشتری: بندهایی در اساسنامه وجود دارد که سالهاست اجرایی نشده مانند ارائه بودجه سال آتی، گزارش بودجه سال آینده و هزینه کردن آن و… این بندهایی که اجرایی نشده کی قرار است اجرایی شود؟ 

کلهرنیا: این سوال شما من را یاد مقاله‌ای می‌اندازد که آقای رضوانی نوشتند. متاسفم که باید بگویم اساسنامه‌ای است که ما تنظیم کردیم و مقصر واقعی هم در مورد آن اساسنامه خود بنده هستم نه شخص دیگری.  آنجا دقیقاً این موضوع را با اصرار و سماجت برای ایجاد تعهد نوشتیم. اما این اصرار برای این بود که خود ما مدافع برنامه و حقیقت باشیم.
خوب حالا یک انجمن داریم که مبلغ جزیی 200 میلیون تومان در خزانه‌اش است و این انجمن باید مراقب باشد که وقتی به پایان ماه می‌رسد حقوق و دستمزد و ... را پرداخت کند. مبلغ حساب ناگهانی پایین می‌آید و با حق عضویت‌ها ریز ریز بالا میرود. این انجمن به نظر شما می‌تواند اصولا برنامه مالی داشته باشد؟ به نظر من نمی‌تواند.
مانند این است که با حقوقی که بنده می‌گیرم نمی‌توانم برنامه‌ای برای زندگی‌ام داشته باشم تا زندگی کنم. وقتی از برنامه مالی صحبت می‌شود یک موسسه با پولی کلان مدنظر است که بتواند از پول خود در موقعیت‌های گوناگون استفاد کند.
جدا از آن، اساسنامه در سیستمی انجام شده که اجازه هیچگونه فعالیت اقتصادی را به انجمن نمی‌دهد. پس پروژه اقتصادی خود‌به‌خود منتفی است و قانون‌گذار در مقابل ماست و اجازه نمی‌دهد. انجمن یک تقویم به شکل جاری دارد. برای سرو نقره‌ای، هفته گرافیک و یکی دوبرنامه دیگر که در طول سال برابرش است. آن چیزی را هم که انجام داده برایش حامی مالی پیدا کرده و به دوستان هم گفتیم برای پرداخت یک ریال هم در ابتدا منبع آن را فراهم کنید و سپس انجام دهید. تمام پروپوزال‌هایی هم که ارائه شده، من شخصا گفتم بدون حامی مالی نمی‌تواند انجام شود و من امضا نکردم. منتها اینها اینقدر کوچک  هستند که حتی آدم رویش نمی‌شود به زبان بیاورد.
 

 من متوجه صحبت شما هستم. اما در جامعه کوچک خودمان یک  قرارداد یا پیمانی داریم که باید به آن عمل کنیم. اینکه به دلیل کوچک‌بودن رقم‌ها طبق آن قوانین رفتار نکنیم به نظرم اشتباه است. البته این نکته در همه هیأت مدیره‌ها رعایت نشده است و یک سوال کلی است. شاید درستش این است که اگر نیازی به این بند نمی‌بینیم در مجمع عمومی در مورد آن تصمیم‌گیری کنیم و با نظر اعضا اقدام به حذف آن کنیم. 

کلهرنیا: وقتی امکان هیچگونه برنامه‌ریزی مالی برای پول کمی که داریم وجود ندارد (مثل برف در تابستان) کدام برنامه را باید ارائه داد. انجمنی که در نهاد قانونی خودش اجازه فعالیت اقتصادی ندارد چه باید بکند؟
به نظرم اینها بهم گره‌خورده. تلاش شده در مقابل پروپوزال‌ها منابع مالی بدست آوریم و پول‌هایی که توسط دیگران به باد داده شده را نقد کنیم و همه اینها جزیی از این ماجراست.
به علاوه اینکه وقتی گزارش مالی در مجامع داده می‌شود و چگونگی آن اعلام شده و ریز آن می‌آید، این گزارش‌ها داده شده.
البته به جز یک یا دو بار که اعداد اعلام شده در جیب انجمن نبود و رفتار انسانی هم نبود در بقیه موارد این گزارش سالیانه داده شده است. ولی شما کاملا درست می‌گویید.
یادم است روزی با همین مبلغ می‌شد برای انجمن یک ملک خرید. با دوستان رایزنی کردیم که بخریم اما چون اموال انجمن متعلق به دولت است دوستان گفتند این کار را نکنیم و در بانک بگذاریم و با سودش هزینه‌های جاری را بدهیم. کسی پیش‌بینی نمی‌کرد جریان تورمی مملکت اینگونه پیش برود که آن سود اینقدر کم شود.

 به عنوان سوال آخر، تصور بنده و بخشی از مخاطبان رنگ و یا همکارانمان این است که انجمن رابطه کاملا رفتار یکطرفهای دارد. در واقع به نظر میرسد انجمن خودش را نه ملزم به ارائه گزارشی به اعضایش میداند و نه خبری به اعضا میدهد. تا پیش از این حداقل چکیده جلسات انجمن در سایت انجمن منتشر میشد اما متاسفانه حتی این اتفاق هم دیگر نمیافتد. چرا این اتفاق افتاده؟ 

سپهر: انتشار خلاصه جلسات هیات‌مدیره در هر ماه پیشنهاد آقای اسدالهی هم بود ولی اینقدر غیر مصوبات داشتیم که 10 جلسه می‌گذشت و مصوبه‌ای نداشتیم. اما این پیشنهاد خوبی است که می‌تواند اجرایی شود.
باید به این هیات مدیره پنج نفره و تنها فرصت بدهید تا از این پس در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر اینکار را انجام دهد.
اسدالهی: یک نکته‌ای را به شما بگویم. هیچ یک از اعضای ما سایت ما را مشاهده نمی‌کنند.
البته کاری که این هیات‌مدیره شروع کرد فکر می‌کنم جذابیت لازم را برای قشر جوانمان نداشت. منظورم کارهای بنیادی است که معمولا جذاب و نمایشی نیستند و هیجانی هم ندارند.
شاید وقتی ما می‌خواهیم راجع به یکسری از اصول و مبانی عمیق صحبت کنیم همگی کم حوصله می‌شویم. من خودم گاهی از دوستان جوانی که به من می‌رسند و سوال می‌کنند که انجمن دارد چه کار می‌کند می‌گویم سایت را نگاه میکنی؟ هر آنچه که برنامه ماست روی سایت است و واقعا کسی به سایت انجمن نگاه نمی‌کند.
مجموعه مطالبی که روی سایت منتشر کردیم را اگر بشود منتشر کنیم می‌تواند قوت خوبی برای انجمن در دوره‌های آتی باشد.

 آقای سپهر شکل دیگری پاسخ دادند و این کاستی را پذیرفتند اما شما به شکل دیگری پاسخ دادید.
حرف این است که آیا اعضای انجمن را محق می‌دانید که ریز یا تیتر اتفاقاتی که  در هیأت مدیره رخ می‌دهد را از طریق یک مرجع دریافت کنند و نسبت به آن آگاه باشند یا خیر؟ و این کار آیا قرار است از این پس اتفاق بیفتد؟ 

اسدالهی: بله

 آیا این قول را به اعضا می‌دهید؟ 

اسدالهی: ما طرفدارش هستیم و بله، از این پس انجام خواهیم داد. خواهشم از اعضا این است که اینجا خانه آنها است. من دعوت می‌کنم بیایند و صورت‌جلسات این دوساله را ببینند.

خوب این صورتجلسات را روی سایت منتشر کنید!

اسدالهی: ما می‌خواهیم به عنوان یک نماد و یک نشانه باشد برای برگشتن به خانه. 

اشتری: در پایان باید بگویم من معتقدم که هیأت مدیره تنها نشده است، بلکه خودش را تنها کرده است. ما از مخاطبان رنگ درخواست کردیم که اگر سوالی برای این جلسه مصاحبه دارند برای ما ارسال کنند. چند نفر از افرادی که سوال پرسیدند اعضایی بودند که پیشتر پیشنهاداتی را به این هیأت مدیره تقدیم کرده بودند تا برای مثال عهده‌دار یکی از کمیته‌ها بشوند. اما هیأت‌مدیره استفاده نکرده است.
به نظر می‌رسد گاهی هیأت مدیره خودش را از توانایی‌هایی که همکاران دارند و مایل به ارائه آن هستند، محروم می‌کند. کم نبودند آدم‌هایی که دور این انجمن جمع شدند ولی هیأت مدیره تلاشی برای حفظ این دوستان نکرد. به نظر من رفتار خود هیأت مدیره باعث تنهاتر شدن ایشان شده است.  

بلوچ: اگر سوالاتتان تمام شده من یک سوال دارم از شما. هیچکدام از سوال‌هایت در مورد موزه نبود که من بتوانم جواب دهم و راستش فعالیت اصلی من هم موزه است. البته به سوالات انجمنی، دوستان به خوبی پاسخ دادند. ولی در مورد موزه همان‌قدر که معضل بزرگی را برای انجمن ایجاد کرد به دلیل مسائل مالی و چقدر وقت گرفت، همانقدر هم مایه افتخار بود برای انجمن و کشور. اینها دستاورد نیست؟ 

اشتری: در مورد موزه هیچ شخصی در انجمن نیست که بگوید موزه دستاورد بزرگی نیست. ما می‌دانیم شما  چه زحمات زیادی در این مسیر کشیدید و به نظرم همانطور که قبلا هم به شما پیشنهاد دادم باید جداگانه یک گفتگوی مفصل در این مورد که دستاورد انجمن در دوره‌های مختلف و تلاش‌های جنابعالی است داشته باشیم. موضوع بسیار شفاف است.

 

برای دیدن بخش اول گفتگو اینجا کلیک کنید

برای دیدن بخش دوم گفتگو اینجا کلیک کنید